رد شدن به محتوای اصلی

قیام سیاهکل

قیام سیاهکل

در سال ۱۳۴۹ که در بهمن آن سال «رستاخیز سیاهکل» پدید آمد, سالی است که رژیم شاه در آستانة برگزاری مراسم «جشنهای دو هزار و پانصدساله» است و «پلیس همة نیروی خود را بسیج کرده و شب و روز در پی کشف شبکه های زیرزمینی مبارزه و شناسایی مبارزین است».
    امیرپرویز پویان در کتاب «ضرورت مبارزة مسلّحانه و ردّ تئوری بقا» که در بهار آن سال نوشت, به غلظت شدید جوّ پلیسی اشاره دارد: «... تحت شرایطی که روشنفکران انقلابی خلق فاقد هرگونه رابطة مستقیم و استوار با تودة خویشند, ما نه همچون ماهی در دریای حمایت مردم, بلکه همچون ماهیهای کوچک و پراکنده در محاصره‌ی تمساحها و مرغان ماهیخوار به سرمیبریم. وحشت و خفقان, فقدان هر نوع شرایط دموکراتیک, رابطه‌ی ما را با مردم خویش بسیار دشوار ساخته‌است... همه‌ی کوشش دشمن برای حفظ همین وضع است. تا با توده خویش بی ارتباطیم, کشف و سرکوبی ما آسان است...» (ص۲۸).
 پویان در پایان این جزوه با اشاره به خفقان سیاهی که بر جامعه سایه گسترده بود, تنها راه شکستن «بن بست مبارزه» را «تعرّض» و «اِعمال قدرت انقلابی»  و نفی «اصل عدم تعرّض» (تئوری بقا) میداند و مینویسد: «... پنهانکاری بی آن که با اِعمال قدرت انقلابی همرا باشد, دفاعی غیرفعّال و نامطمئن است و اگر میباید پنهانکاری و قدرت انقلابی, تواٌماً, شرط بقای ما باشند, ناگزیر باید اصل بنیانی ”تئوری بقا“, یعنی, اصل عدم تعرّض را نفی کنیم. به این ترتیب, نظریة ”تعرّض نکنیم تا باقی بمانیم“, لزوماً, جای خود را به مشی ”برای این که باقی بمانیم مجبوریم تعرّض کنیم“ میدهد» (ضرورت مبارزة مسلّحانه و ردّ تئوری بقا... ص۴۵).  
 بیژن جزنی نیز معتقد بود که «پیشاهنگ قادر نیست بدون این که خود مشعل سوزان و مطهر فداکاری و پایداری باشد, تودهها را در راه انقلاب بسیج کند. آن چه بر آهن سرد توده ها, در دورة خمودی موٌثر می افتد, آتش سوزان پیشاهنگ است. ازخودگذشتگی و جانبازی حاصل رنج و مشقّت توده است. انعکاس خشم فروخوردة توده است که به صورت آتش از درون پیشاهنگ زبانه میکشد. شور انقلابی پیشاهنگ متکّی به مصالح مادی توده است و به این سبب است که سرانجام انرژی ذخیره شدة توده را به انفجار میکشاند» (پیشاهنگ انقلاب و رهبری خلق, پنج رساله‌ی بیژن جزنی, ۱۹ بهمن تئوریک, شمارة ۸, آذر ۱۳۵۵).
  حمید اشرف و یارانش نیز «تنها راه در هم شکستن خفقان در محیط سیاسی ایران» را «ضربه زدن به دشمن» ارزیابی میکردند: «ما عملاً به این نتیجه رسیده بودیم که در اوایل کار ایجاد هرنوع سازمان وسیع و گسترده به منظور بسیح توده ها, به علّت کنترل شدید پلیسی, مقدور نمیباشد. لذا, به تئوری کار گروهی معتقد شده بودیم. هدف گروه, به طورساده, ایجاد برخوردهای مسلّحانه و ضربه زدن به دشمن برای درهم شکستن خفقان در محیط سیاسی ایران و نشان دادن تنها راه مبارزه, یعنی, مبارزة مسلّحانه به خلق میهنمان بود» (جمعبندی سه ساله, انتشارات نگاه, تهران ۱۳۵۸, ص۹۲).

نظرات

پست‌های معروف از این وبلاگ

جان بولتون: رژیم ایران هم‌چنان تحت سلطه یک حاکمیت مذهبی افراطی است

جان بولتون جان بولتون مشاور امنیت ملی آمریکا جان بولتون مشاور امنیت ملی آمریکا روز یکشنبه ۱۹اسفند۹۷ در مصاحبه با ای بی‌سی نیوز به تهدید تروریستی از جانب رژیم ایران اشاره کرد و گفت: آنهایی که گفته‌اند تهدید تروریستی از جانب رژیم ایران محو می‌شود و این رژیم مانند همه کشورهای دیگر مجدد یک کشور معمولی خواهد شد، این در مورد رژیم ایران واقعیت نداشته است. آنها هم‌چنان تحت سلطه یک حاکمیت مذهبی افراطی قرار دارند. بولتون همچنین طی پیامی به‌ مناسبت سالگرد  برجام  گفت: امروز سومین سالگرد توافق وحشتناک اتمی رژیم ایران است که به تهران میلیاردها دلار در تسکین تحریم‌ها داد اما به جاه‌طلبیهای هسته‌یی،  آزمایشات موشکی ، حمایت از تروریسم   و توسعه‌طلبی‌ منطقه‌یی  آن پایان نداد. از شما پرزیدنت ترامپ برای پایان دادن به این معامله و اعمال ماکزیمم فشار تشکر می‌کنم. پیش از این جان بولتون مشاور امنیت ملی آمریکا طی پیامی که دوشنبه ۲۲بهمن۹۷ به‌ مناسبت سالگرد انقلاب ضدسطلنتی ارسال کرده بود خطاب به خامنه‌ای گفته بود: به‌خاطر همه گزافه‌گویی‌ها و همه تهدیدات علیه جان رئیس‌جم...

حمله به کوی دانشگاه تهران (۱۸-۲۳ تیر ۱۳۷۸)

حمله به کوی دانشگاه تهران (۱۸-۲۳ تیر ۱۳۷۸)  حمله به کوی دانشگاه تهران در ۱۸ تیر۱۳۷۸  بوقوع پیوست. حمله به کوی دانشگاه تهران یکی از خونین‌ترین سرکوب‌های دانشجویی در تاریخ جنبش دانشجویی ایران به شمار می‌رود. دانشجویان دانشگاه تهران در اعتراض به بسته شدن روزنامه‌ی سلام تجمع کردند. اعتراضات ۱۸ تیر ۱۳۷۸ از ساعت ٩ شب شروع شد، در پی آن مأموران انتظامی و لباس شخصی به کوی دانشگاه تهران حمله کردند که به پنج روز ناآرامی منجر شد. [۱] . ساعت ٩ شب ابتدا تجمعی در کوی در برابر خوابگاه دانشجویان شکل گرفت. به فاصله یک ساعت، تجمعی دیگر مقابل سینمای کوی برگزار شد و به‌هم‌پیوستن این دو تجمع باعث شد جمعیت دانشجویان به بیرون از کوی کشیده شود.   ماجرا به این صورت بود که ساعت ٩ شب ابتدا تجمعی در کوی در برابر خوابگاه دانشجویان شکل گرفت. به فاصله یک ساعت، تجمعی دیگر مقابل سینمای کوی دانشگاه  برگزار شد. با به‌هم‌ پیوستن این دو تجمع اعتراضات دانشجویان به بیرون از کوی کشیده شد. این اعتراضات به خیابان‌‌‌های اطراف دانشگاه تهران و خیابان انقلاب گسترش یافت و تا بیست‌و‌سوم تیر فضای ملت...

میلیشیا

رژه میلیشیا بعد از انقلاب ضدسلطنتی مردم ایران، واژهٔ ملیشیا در ایران برای اولین بار توسط  سازمان مجاهدین خلق ایران وارد فرهنگ جامعه گردید. روز ۲ آذر ۱۳۵۸  مسعود رجوی  تشکیل میلیشیا را اعلام کرد. بعد از انقلاب ضد سلطنتی در ایران در سال۱۳۵۷ (۱۹۷۹ میلادی)  سازمان مجاهدین خلق ایران  به طور گسترده‌ای وارد فعالیت‌های سیاسی در عرصهٔ اجتماع گردید. رهبران  سازمان مجاهدین خلق ایران  بعد از آزادی از زندانهای شاه  تعدادی معدود و انگشت شمار بودند که در رأس آنها  مسعود رجوی  بود و سالهای زیادی را در زندانهای دیکتاتوری  شاه  سپری کرده بودند. برای سازمان روشن بود که بعد از آزادی از زندانهای  شاه  گسترش سازمان و تربیت کادرهای همه‌جانبه که بتوانند بار انقلاب را به دوش بکشند در ارتباط تنگاتنگ با نیروهای آمادهٔ مردمی است که در نتیجه انقلاب ضدسلطنتی، در بهار آزادی به دنبال آزادی کامل مردم بودند. به عبارت دیگر یک سازمان انقلابی همگام با رشد آگاهی‌های مردمی است که می‌تواند از شکل سازمانی و محدود خود به عرصهٔ اجتماعی و فراگیر قدم بگذ...