خوشا! خشخشكنان، زرين طراز دامن پاييز خوشا! پيراهن تاريك و سردٍ باد آتش ريز خوشا! سرخ و خوشا! زرد و خوشا! آن قهوهيیهايش خوشا! آن پردهی نقاشی گلگون و سحرآميز خوشا! غمهای غمگينش، خوشا اندوه سنگينش، خوشا! آن ابرهاي ساكت و انبوه و بيمانگيز خوشا! عريانی باغ و سرود برگهای خشك، خوشا! شعری كه در پاييز، شاعر میسرايد نيز خوشا! در خلوت پاك غروب كوچه باغ دور، تماشا را، به ماه نو، نشستن بر لب كاريز 🍁🍁🍁 درين آتش كه میسوزم، اگر ماندم، اگر بودم، فراموشت نخواهم كرد، پاييز، آی ای پاييز!