 |
علی میهندوست |
عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران
علی میهندوست در نيمه دوم سال ۱۳۴۴ توسط ناصر صادق به جلسات مطالعاتی مجاهدين دعوت و در سال ۱۳۴۵ به عضويت سازمان در آمد. در سال ۱۳۴۸ و همزمان با تشکيل ((گروه ايدئولوژی))، به عنوان عضو فعال اين گروه، مسئوليت نگارش کتاب تکامل – کتاب دوم ايدئولوژی- را بر عهده گرفت. در سال ۱۳۴۹ وارد کادر مرکزی مجاهدين شد و چندی نيز مسئوليت شاخه های اصفهان و مشهد را عهده دار بود.[۱]
دستگیری و دوران زندان
پس از ضربه اول شهریور ۱۳۵۰، علی میهن دوست توسط ساواک شناسایی شد و مدتی نیز متواری بود تا سرانجام در مهرماه ۱۳۵۰ ساواک او را در یکی از پایگاهها بازداشت کرد.[۱]
دفاعیات علی میهندوست در دادگاه
شش ماه بعد از یورش وسیع ساواگ شاه به پایگاههای مجاهدین در شهریور سال ۵۰؛ رژیم شاه زیر فشارهای بین المللی؛ مجبور شد برای مجاهدین یک دادگاه علنی با حضور خبرنگاران خارجی ترتیب بدهد. در این دادگاه هفت نفر از کادرهای مجاهدین که علی میهندوست هم یکی از آنها بود؛ محاکمه شدند. در این دادگاه که از دی ماه ۵۰ شروع شد علی میهندوست و سایر زندانیان از آرمانهای خود دفاع کردند که روزنامه های رژیم شاه برخی از نکات آنرا منعکس کردند.[۲]
علی میهن دوست در دادگاه ضمن دفاع از ایدئولوژی و اهداف سازمان گفته بود : ((ما پذیرفته ایم که تنها با فداکردن جان خود می توانیم در این راه قدم برداریم. ما دانسته ایم که نهضت قربانی های فراوان می طلبد و خود آماده ایم که از اولین قربانیان آن باشیم…)) او می گفت : ((وظیفه هر انقلابی این است که در هر لحظه موقعیت و محل دقیق خود را در صفحه مختصات نبرد و در میدان مبارزه تعیین کرده و از آن طریق درجه صلاحیت و قدرت خود را در قبال مسئولیتها تعیین کرده و سپس با تمام نیرو و امکانات خود به انجام مسئولیت بپردازد و بداند که فقط در حین عمل و کار جمعی است که جنبه های مثبت فرد رشد یافته و جنبه های منفی از میان می روند.))[۱]
در دادگاه یکبار او به دادستان گفت که ((اگر اسلحه داشتم، تو را می‌کشتم.))[۱]
نظرات
ارسال یک نظر