داستان این مالباختگان چیست و چرا رژیم نمی تواند آنرا جمع کند

تجمع مالباختگان کاسپین 

سابقه مؤسسات مالی خصوصی در حکومت جمهوری اسلامی

در دهه شصت خورشیدی و به فاصله چند سال پس از سقوط حکومت سلطنتی در ایران شبه‌بانکهای غیردولتی با عنوان صندوقهای قرض‌الحسنه در کنار مساجد و نهادهای «کمیته» به‌وجود آمدند.

به‌نوشته خبرگزاری ایسنا^[۱]: «صندوقهای قرض‌الحسنه‌ای که هم‌اکنون هم به‌وفور در سطح کشور دیده می‌شوند عمدتاً در دهه ۱۳۶۰ مجوز خود را از سوی نیروی انتظامی دریافت کرده‌اند. این در شرایطی است که حدود ۳۵۲۵صندوق قرض‌الحسنه در سطح کشور شناسایی شده‌اند که یا مجوز خود را از نیروی انتظامی دریافت کرده‌اند یا این‌که دارای هیچ‌گونه مجوزی برای فعالیت نیستند. از این تعداد فقط ۴۸صندوق از بانک مرکزی مجوز فعالیت گرفته‌اند.

حدود ۹۱۵صندوق هم تحت پوشش سازمان اقتصاد اسلامی قرار دارند که بانک مرکزی، قانونی بودن فعالیت آنها را پذیرفته و این سازمان، مدیریت صندوق‌های تحت پوشش خود را برعهده دارد». (ایسنا ۱۵ خرداد ۹۶)

همین رسانه حکومتی اضافه کرده‌است:

«اکنون تعداد ۷۰۰۰ مؤسسه اعتباری در حال فعالیت هستند. مجوزهای صادره از سوی بانک مرکزی برای مؤسسات اعتباری از این حکایت داشته که بیش از ۶۰۰۰ مورد از این مؤسسات هیچ مجوزی از بانک مرکزی به‌عنوان مقام ناظر بر فعالیت در بازار پول نداشتند».

«ایسنا» سپس نتیجه‌گیری می‌کند: «مجموعه‌ای که مؤسسات اعتباری، صرافی‌ها، لیزینگ‌ها، صندوق‌های قرض‌الحسنه و تعاونی‌های اعتباری را دربرمی‌گیرد، مؤسسات اعتباری غیرمجاز به‌ویژه بانکها در سالهای گذشته از عوامل بی‌نظمی در نظام بانکی بوده‌اند».

ادامه مطلب👈👈