خوشا! خش‌خش‌كنان، زرين طراز دامن پاييز
خوشا! پيراهن تاريك و سردٍ باد آتش ريز
خوشا! سرخ و خوشا! زرد و خوشا! آن قهوه‌يی‌هايش
خوشا! آن پرده‌ی نقاشی گلگون و سحرآميز
خوشا! غمهای غمگينش، خوشا اندوه سنگينش،
خوشا! آن ابرهاي ساكت و انبوه و بيم‌انگيز
خوشا! عريانی باغ و سرود برگ‌های خشك،
خوشا! شعری كه در پاييز، شاعر می‌سرايد نيز
خوشا! در خلوت پاك غروب كوچه باغ دور،
تماشا را، به ماه نو، نشستن بر لب كاريز
🍁🍁🍁
درين آتش كه می‌سوزم، اگر ماندم، اگر بودم،
فراموشت نخواهم كرد، پاييز، آی ای پاييز!
نظرات
ارسال یک نظر