 |
احمدشاملو |
احمد شاملو، الف ـ بامداد (تولد ۲۱ آذر ۱۳۰۴هم‌زمان با ۱۲ دسامبر ۱۹۲۵در تهران، مرگ ۲ مرداد ۱۳۷۹ فردیس کرج)، از بزرگترین فرهنگ سازان معاصر ایران، شاعر، نویسنده، روزنامه‌نگار، پژوهشگر، مترجم و فرهنگ‌نویس ایرانی است. شاملو در ابتدای فعالیتش کارهایش را با تخلص الف ـ صبح امضا می‌کرد. در آن هنگام در فعالیت‌های سیاسی شمال کشور که از سوی آیدا سرکیسیان «فعالیت‌های ضد متفقین» خوانده شده شرکت کرد و به همین اتهام در تهران دستگیر شد و به زندان شوروی در رشت منتقل گردید. پس از آزادی از زندان با خانواده به رضائیه(ارومیه) رفت و تحصیل در کلاس چهارم دبیرستان را آغاز کرد. با به قدرت رسیدن پیشه‌وری و جبهه دموکرات آذربایجان به هم‌راه پدرش دستگیر می‌شود و دو ساعت جلوی جوخه آتش قرار می‌گیرد تا از مقامات بالا کسب تکلیف کنند. سرانجام آزاد می‌شود و به تهران باز می‌گردد . در سال ۱۳۲۲ به زندان متفقین افتاد و تحصیل را یکسره رها کرد و در تهران در یک کتاب فروشی مشغول به کار شد[۱]. شاملو در سال ۱۳۲۵ با نیمایوشیج پایه‌گذار شعرنو آشنا شد و تحت تأثیر سبک شعر او قرار گرفت، اما بعد از مدتی و پس از آشنائی با شعر و شاعران غربی، به خصوص فرانسوی، راه خود را از شعر نو نیما جدا کرد و برای اولین بار درشعر «تا شکوفهٔ سرخ یک پیراهن» که در سال ۱۳۲۹ با نام «شعر سفید غفران» منتشر شد وزن را رها کرد و به‌صورت پیشرو سبک جدیدی را در شعر معاصر فارسی گسترش داد. از این سبک به شعر سپید یا شعر منثور یا شعر شاملویی یاد کرده‌اند. بعضی از منتقدان ادبی او را تنها شاعر موفق در زمینه شعر منثور می‌دانند.[۱][۲]
نظرات
ارسال یک نظر