هشدار نسبت به «آتش زیر خاکستر»!

هشدار نسبت به «آتش زیر خاکستر»!

قیام گرسنگان، آتش زیر خاکستر

با بدتر شدن اوضاع اقتصادی و بدتر شدن وضعیت معیشتی مردم، سردمداران و مهر‌‌های حاکمیت آخوندی را وحشت فراگرفته است. هراس از خیزش و قیامی دیگر که رژیم را سرنگون کند و یا این‌که نظیر قیامهای دیماه ۹۶ و مرداد ۹۷ ارکان آن‌را به‌لرزه درآورد. هراس آنها از شعله‌ور شدن تضاد اصلی آن یعنی تضاد با مردم محروم و ستمدیده است.

زمینه این ابراز وحشت هم چیزی نیست جز کارنامه پر از چپاول و جنایت باندهای حاکم از یک‌طرف، و از طرف دیگر نفرت و خشم روزافزون مردمی نسبت به این وضعیت.

بر اساس این واقعیت است که آنها در ضمن اظهاراتشان ناخواسته به دوران پایانی و زمان حسابرسی مردم از آن هم اعتراف می‌کنند.

فضای انفجاری جامعه و وضعیت مفلوک نظام بحران‌زده، مهره‌ها و ایادی حکومتی را وادار می‌کند به صحنه بیایند و دجالگرانه ادعای همسویی با مردم را بکنند و مقصر این وضعیت را باند مقابل خودشان جلوه بدهند تا به گمان واهی تمامیت آن‌را درببرند.

آخوند مکارم شیرازی ۴مهر ۹۷ تلاش کرد آخوندها را در ورشکستگی اقتصاد کشور بی‌تقصیر جلوه دهد. وی گفت: «واقعا وضع عجیبی شده، قیمتها ساعتی تغییر می‌کند، آنها که حقوق ثابتی دارند گرفتار مشکل هستند. طلاب هم جزء این دسته هستند». وی افزود: «حوزویان نباید در برابر این مشکلات ساکت باشند»!(سایت انصاف نیوز ۴مهر ۹۷)

آخوند نوری همدانی هم در روز ۴مهر گفت: «وضعیت معیشتی مردم نگران‌کننده است». وی برای به‌دربردن کلیت حاکمیت، وضع موجود را به «بعضی افراد بی‌کفایت» نسبت داد و برای مردم اشک تمساح ریخت و گفت: «مردم تا کی باید منتظر اقدام مسئولان برای کنترل قیمتها باشند؟».(خبرگزاری ایسنا ۴مهر ۹۷)

محسن باقری که به‌عنوان نایب‌رئیس کانون هماهنگی شوراهای به‌اصطلاح اسلامی کار استان تهران معرفی شده، اذعان کرد: «شکاف مزدی عمیق‌تر و سبد معیشت کارگران خالی‌تر شده است». این کارگزار حکومتی هم برای دربردن کلیت رژیم، دولت روحانی را مسبب این اوضاع معرفی کرد و گفت: «نه در دولت و نه در وزارت کار اراده‌یی برای تغییر این اوضاع دیده نمی‌شود».(خبرگزاری ایلنا ۴مهر ۹۷)

یک عضو مجلس ارتجاع هم اذعان کرد فقر و بی‌عدالتی و تبعیض عامل واکنشهای مسلحانه اقشار محروم علیه نظام است.

جلیل رحیمی جهان‌آبادی در جلسه ۴مهر مجلس ارتجاع گفت: «توجه دولت را به محرومیت‌زدایی، فقرزدایی و برقراری عدالت در خوزستان، بلوچستان، خراسان، هرمزگان، آذربایجان و همه مناطق مرزی جلب می‌کنم تا فقر و بی‌عدالتی و تبعیض زمینه اغفال افراد ناآگاه و جذب آنها به کانونهای تروریستی نشود».

وحشت از آمادگی انفجاری در جامعه خاص این عضو مجلس ارتجاع نیست. جلیل مختار، یک عضو دیگر مجلس ارتجاع، در روز سوم مهر از «آتش زیر خاکستر» در آبادان ابراز نگرانی کرد: «امروز آبادان را به آتش زیر خاکستر مبدل کردند زیرا مردم حتی توان پرداخت قبض‌های نجومی آب و برق را ندارند. همچنین به‌دلیل افزایش قیمت کالای اساسی، بعضی از خانوارها قادر به خرید حتی یک کیلو گوشت یا میوه نیستند...».

این عضو مجلس ارتجاع اعتراف کرد که در این شرایط چپاول مقامات حکومتی هم‌چنان ادامه دارد: «منطقه آزاد امروز به حیاط‌خلوت مدیران بازنشسته‌ای تبدیل شده است که حجم حقوق‌های نجومی آنان بر زخم مردم نمک می‌پاشد».

واقعیت این است تعبیر «آتش زیر خاکستر» برای نفرت و خشم مردم که این نماینده مجلس بکار می‌برد، منحصر به آبادان نیست، بلکه تصویری عام از واقعیتی است از نفرت و خشم مردم در سراسر ایران نسبت به آن در میان مردم است.

نفرت نسبت به سرکوب و چپاول و غارتی که سردمداران و مهره‌های رژیم می‌کنند و فقری که دامن‌گیر مردم کرده‌اند.

در بیداد چنین فساد گسترده و نهادینه و چپاول در بالا یعنی در میان سرمداران و مهر‌ه‌های حکومتی است که فقر نهادینه‌شده در پایین و در میان تود‌ه‌های مردم نیز بیداد می‌کند.

زیرا روزبه‌روز بساط غارت و چپاول بالایی‌ها گسترده‌تر و در مقابل آن سفره پایینی‌ها یعنی ۸۰درصد مردم زیرخط فقر و بسیاری از مردم در خط فقر روزبه‌روز کوچک‌تر و تهی‌تر از قوت لایموت می‌شود.

مردمی که برای تأمین حداقل‌های نیازمندی‌های زندگی درمانده و در حلبی‌‌آبادها و آلونک‌ها زندگی را با فقر وفاقه می‌گذرانند، اما منابع و ثروت‌هایشان توسط سرمداران دزد و جنایتکار ربوده می‌شود.

بیداد فقر و بی‌عدالتی و تبعیض برای مردم محروم ستمدیده آن روی سکه غارت ۷۰۰میلیارد دلاری مردم ایران ظرف چند سال گذشته و انتقال آن به بانکهای خارج کشور است.

دست‌آورد حکومت آخوندی برای مردم ایران بیش از ۱۹میلیون حاشیه‌نشین محروم، حدود ۱۰میلیون بیکار، حدود ۳میلیون زن سرپرست خانوار زیر خط فقر و... است که اکنون جامعه ایران را به انبار باروتی تبدیل کرده است که سرمداران و مهر‌های آن‌ را نسبت به قیام این توده‌‌های محروم این‌چنین وحشت‌زده شده‌اند.

البته حق با آنها است که از خیزش و خروش این مردم ستمدیده و فقرزده هراس داشته باشند، زیرا روز انتقام مظلوم از ظالم، شدیدتر از روز ستم‌کردن ظالم بر مظلوم است و آنان هم به‌خوبی می‌دانند که نظام آخوندی در طول این دهه‌های حاکمیتش چه کاشته است و در روز سرنگونی چه درو می‌کند!